Stukje historie
Laatst aangepast 18 september 2024
Stukje historie
voor mijn kids
Filmacademie
Op zestien jarige leeftijd kwam ik in aanraking met het medium film en het werd mijn droom om een opleiding te kunnen gaan volgen op de Filmacademie in Amsterdam. Na het behalen van mijn HAVO diploma heb ik in 1978 toelatingsexamen gedaan. Helaas zonder succes; 500 Aanmeldingen, 30 plaatsen. Ik moest daarna eerst in militaire dienst. Na mijn diensttijd kreeg ik een baan aangeboden bij een van de lokale fotografen in Bergen op Zoom. Van 1979 tot 2002 heb ik als fotograaf, bij meerdere fotografen, in loondienst gewerkt waarbij ik o.a. actief was in de bedrijfs-, reclame-, architectuur-, reis-, reportage- en portretfotografie.
Lezingen en workshops
Vanaf het begin van mijn fotografische loopbaan heb ik me ook met portretfotografie bezig gehouden, zowel in de studio als op locatie, particulier en zakelijk; individueel, stellen, families, groepen, katten en honden. In het begin was ik nog veel bezig met vooral de technische en de commerciële kant van het vak. Na een carrièreswitch in 1985 kwam ik meer in aanraking met de meer artistieke en inhoudelijke kant van de portretfotografie en de fotografie in het algemeen. Ik kreeg de mogelijkheden om interessante en inspirerende lezingen bij te wonen van o.a. de bekende Amsterdamse portretfotograaf Govert de Roos, volgde workshops in binnen- en buitenland (o.a. van Monte Zucker, United Nations Photographer of the Year 2002, Silver Spring, Maryland) en bezocht ik diverse Fotofestivals waaronder Les rencontres d'Arles in Frankrijk. Al deze lezingen en workshops zijn van grote invloed geweest (en nog steeds) op mijn creatieve en zakelijke ontwikkeling.
Wereldberoemde portretfotografen
In de jaren negentig kwam ik, via collega-fotografen, boeken en musea) in aanraking met wereldberoemde fotografen, waaronder de bekende Nederlandse fotograaf Paul Huf, de Amerikanen Alfred Stieglitz, Irving Penn, Philip Halsman (geboren in Riga, Letland), Steve McCurry, Robert Mapplethorpe en Annie Leibovitz, de Canadees Yousuf Karsh (geboren in Mardin, Turkije) en Philippe Halsman die 37 jaar lang door een creatieve partnerschap verbonden was met Salvador Dali, en de Russische portretfotograaf Moissej Nappelbaum. Verschillende van deze fotografen hielden zich ook bezig met 'kunstfotografie'. De kennismaking met deze fotografen had zeker invloed op mijn persoonlijke ontwikkeling. Tijdens mijn reizen in de jaren tachtig en negentig naar o.a. Marokko, Thailand, Nepal en Bangla Desh verschoof mijn fotografische en menselijke interesse meer van natuur naar cultuur.
Straattafereel Cholchol in de regio Araucania, Chili, 1996; Gauchos.
Kunst
vanaf 2014 ontstond er bij mij een brede belangstelling voor kunst in het algemeen, mede door mijn kennismaking met bekende fotografen, en dus ook met kunstenaars in het algemeen, zoals zojuist hierboven beschreven. Zo was de bekende Amerikaanse fotograaf Alfred Stieglitz en promotor van de moderne kunst, getrouwd met de wereldberoemde schilder Georgia O'Keeffe. De Russische portretfotograaf Moissej Nappelbaum portretteerde o.a de bekende filmregisseur Sergej Eisenstein, de kunstschilder en architect Vladimir Tatlin en de acteur, regisseur en theatertheoreticus Konstantin Stanislavski. En een van de langste en meest gevierde creatieve partnerschappen in de kunstgeschiedenis was die tussen de Amerikaanse portretfotograaf Philippe Halsman en Salvador Dali.
Zuid Frankrijk
In Zuid-Frankrijk ging ik op zoek naar sporen van onze kunstgeschiedenis. Tijdens een verblijf in Zuid-frankrijk, bezocht ik in Nice o.a. het Musée Matisse (Henri Matisse) en Musée Marc Chagall. In Antibes bevindt zich het Musée Picasso. De Amerikaanse fotojournalist David Douglas Duncan, bekend o.a. om zijn indrukwekkende (Koreaanse) oorlogsfotografie, woonde de laatste dertig jaar van zijn leven in Zuid-Frankrijk. Hij woonde o.a. in Castellares, vlakbij Mougins, waar Pablo Picasso de laatste twaalf jaar van zijn leven doorbracht. Op initiatief van zijn collega fotograaf Robert Capa, begon Duncan vanaf 1956 het privéleven van Picasso en zijn tweede vrouw Jaqueline fotografisch vast te leggen. Duncan en Picasso werden hele goede vrienden en Duncan was de enige persoon die, als fotograaf, werd toegelaten in het privéleven van de Spaanse kunstenaar. Hij publiceerde in totaal zeven fotoboeken van Picasso.
Henri Matisse
In 1944 bezocht de bekende Franse fotograaf Henri Cartier Bresson verschillende keren Henri Matisse in zijn villa La Réve, gelegen vlakbij het Zuid-Franse Vence. Af en toe bracht de kunstenaar ook tijd door in zijn appartement in Nice, waar Cartier Bresson hem ook regelmatig fotografeerde. "Als ik Matisse bezocht, zat ik in een hoek, ik bewoog niet, we praatten niet. Het was alsof we niet bestonden." Dit gedrag was typerend voor de fotograaf, die het talent had om mensen te laten vergeten dat hij er was.
Collioure
In het kleine vissersplaatsje Collioure, gelegen vlakbij de Frans/Spaanse grens, ging ik op zoek naar het licht dat Henri Matisse zo inspireerde. Tussen 1905 en 1914 bracht Matisse verschillende zomers en één winter in Collioure door. Hij woonde in een appartement met uitzicht op de haven, van waaruit hij verschillende raamgezichten schilderde.
Salvador Dali
Net over de grens, niet ver van het Franse dorpje Collioure, ligt, in de Spaanse regio Catalonië, de gemeente Cadaqués. Dit gebied in Spanje is de geboortegrond van de Spaanse kunstenaar Dalí. Salvador Dalí werd in 1904 geboren in Figueres, een klein stadje aan de voet van de Pyreneeën. In Figueres bevindt zich nu het Teatre-Museu Dalí. Iets verder naar het zuiden, in de gemeente Cadaqués en direct gelegen aan de kust, ligt het dorpje Portlligat waar zich het voormalig woonhuis van Dali bevindt. Deze villa is nu het museum Casa-Museu Salvador Dalí. Het museum is volledig gewijd aan het leven van de Spaanse kunstenaar. In Pubol heb ik het Castillo Gala Dalí de Pubol bezocht. In dit middeleeuws kasteel had Salvador Dalí maar één doel, om zijn vrouw Gala een uniek toevluchtsoord en rustplaats te bieden. Zijn vrouw Gala is uiteindelijk ook begraven in het kasteel.
Salvador Dalí en Philip Halsman
Een van de langste en meest gevierde creatieve partnerschappen in de kunstgeschiedenis was die tussen portretfotograaf Philippe Halsman en de surrealistische schilder Salvador Dalí. Halsman en Dalí ontmoetten elkaar voor het eerst in 1941 en gingen een creatief partnerschap aan dat 37 jaar duurde en resulteerde in duizenden foto's. "Mijn vaders favoriete opname van dalí is niet die met de Katten (Dalí Atomicus) die door Time Magazine werd uitgeroepen tot een van de honderd meest invloedrijke foto's aller tijden, maar die met de snor. We noemen het Gekanteld Portret", zegt Irene Halsman, de dochter van de fotograaf. "Voor Photoshop bestond, was er Philippe." Voor Halsman was geen enkel idee te onconventioneel, zelfs niet de vele wonderlijke ideeën dat door de surrealist Dalí werden voorgesteld.
Alleen een portret kan de Ziel raken
"Alleen een portret kan de Ziel raken" raakt echt aan de kern van portretfotografie, voor mij. Het vastleggen van dat ene kwetsbare moment, waarin de Ziel zichtbaar wordt, is een kunst op zich en is ook de reden waarom een portret, gefotografeerd, getekend of geschilderd, mij zo diep kan raken. Het is die menselijke connectie, die emotie, die een portret zo diepgaand kan maken. Het vergt niet alleen technische kuinde, maar ook het vermogen om als fotograaf die kwetsbaarheid op te merken en vast te leggen. Daar ligt dan ook elke weer de uitdaging bij het maken van een portret.
Studio opnamen, gemaakt half jaren tachtig. Opnamen zijn analoog opgenomen, gefotografeerd met Hasselblad 500CM.
Ludwig van Hooren is lid van Dutch Photographers (DuPho), platform GKf, Federation of European Photographers (FEP), Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en Canon Professional Services (CPS), en staat ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel in Breda. Op alle werkzaamheden zijn de Algemene Leverings- en Betalingsvoorwaarden van toepassing.
Ludwig van Hooren Vakfotografie privacyverklaring
Terug naar portfolio portretfotografie